– to wyróżnienie i zaszczyt, a równocześnie gotowość do podjęcia dodatkowego wysiłku, aby służyć Bogu i ludziom.
Idąc do ołtarza ministrant nie przestaje być synem ani uczniem, ale stojąc bliżej ołtarza niż jego koledzy i posługując przy świętych Tajemnicach, jest zobowiązany dać z siebie więcej, aby być dobrym człowiekiem wszędzie – w domu, w szkole, na katechizacji, czy w gronie kolegów i koleżanek.
Każdy ministrant, aby dobrze służyć Bogu i ludziom musi posiadać pewne cechy i umiejętności.
Cechy ministranta to: 
Wdzięczność – Uczynność – Pracowitość – Posłuszeństwo – Punktualność – Wierność słowu – Wyczucie piękna – Koleżeńskość – Okazywanie szacunku.
„Liturgiczna służba ołtarza jest właściwym miejscem rozwoju życiowego powołania, jego poprawnego odczytania i świadomego realizowania.
Jest środowiskiem, w którym młody człowiek wzrasta i dojrzewa do swego powołanie życiowego w stanie małżeńskim czy kapłańskim.
Spośród ministrantów często wyrastają przykładni mężowie i ojcowie, a także wspaniali kapłani.
Opiekunem jest o. Jordan .
Bardzo wielu świętych było ministrantami. Niektórzy z nich umarli w bardzo młodym wieku. Są oni dzisiaj patronami ministrantów: św. Stanisław Kostka XVI wiek – Polska św. Alojzy Gonzaga XVI wiek – Włochy św. Jan Berchmans XVII wiek – Belgia św. Dominik Savio XIX wiek – Włochy
Zbiórka :
środa – 17.30 – ministranci
czwartek – 17.30 – lektorzy
sobota – 9.45 – kandydacie na ministrantów