Kalwaria Karłowicka

Z Ewangelii według św. Marka (14, 55.61-64)

Tymczasem arcykapłani i cała Wysoka Rada szukali świadectwa przeciw Jezusowi, aby Go zgładzić.
Najwyższy kapłan zapytał Go ponownie:
„Czy Ty jesteś Mesjasz, Syn Błogosławionego?”
Jezus odpowiedział:
„Ja jestem”.
Wówczas najwyższy kapłan rozdarł swoje szaty i rzekł:
„Na cóż nam jeszcze potrzeba świadków?
Słyszeliście bluźnierstwo. Cóż wam się zdaje?”
Oni zaś wszyscy wydali wyrok, że winien jest śmierci.

Z Ewangelii według św. Marka (15, 20)A gdy Go wyszydzili,
zdjęli z Niego purpurę i włożyli na Niego własne Jego szaty.
Następnie wyprowadzili Go, aby Go ukrzyżować.

Księga Izajasza (53, 4)Lecz On się obarczył naszym cierpieniem,
On dźwigał nasze boleści,
a myśmy Go za skazańca uznali,
chłostanego przez Boga i zdeptanego.

Z Ewangelii według św. Łukasza. 2, 34-35.51

Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego:
„Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu,
i na znak, któremu sprzeciwiać się będą.
A Twoją duszę miecz przeniknie,
aby na jaw wyszły zamysły serc wielu”.
Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany.
A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu.

Z Ewangelii według św. Marka (15, 21)I przymusili niejakiego Szymona z Cyreny,
który wracając z pola właśnie przechodził, żeby niósł krzyż Jego.

Z Księgi Izajasza (53, 2-3)

Nie miał On wdzięku, ani też blasku,
aby na Niego popatrzeć,
ani wyglądu, by się nam podobał.
Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi,
Mąż boleści, oswojony z cierpieniem.

Psalm 35 (15-16)

Lecz kiedy się chwieję, z radością się zbiegają,
przeciwko mnie się schodzą
obcy, których nie znałem,
szarpią mnie bez przerwy,
napastują i szydzą ze mnie,
zgrzytając przeciw mnie zębami.

Z Ewangelii według św. Łukasza (23, 27-28)A szło za Nim mnóstwo ludu,
także kobiet, które zawodziły i płakały nad Nim.
Lecz Jezus zwrócił się do nich i rzekł:
„Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną;
płaczcie raczej nad sobą i nad waszymi dziećmi!”

Księga Izajasza (53, 6)Wszyscyśmy pobłądzili jak owce,
każdy z nas się obrócił ku własnej drodze,
a Pan zwalił na Niego
winy nas wszystkich

Psalm 22 (7-8)

Ja zaś jestem robak, a nie człowiek,
pośmiewisko ludzkie i wzgardzony u ludu.
szydzą ze mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą,
rozwierają wargi, potrzasają głową.

Z Ewangelii według św. Marka (15, 25.31.34)

A była godzina trzecia, gdy Go ukrzyżowali.
Arcykapłani wraz z uczonymi w Piśmie drwili między sobą i mówili:
„Innych wybawiał, siebie nie może wybawić”.
O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem:
„Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?”

Z Ewangelii według św. Łukasza (23, 46)

Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem:
„Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego”.
Po tych słowach wyzionął ducha.

Księga Izajasza (53, 8-9)

Po udręce i sądzie zostal usunięty;
a kto się przejmuje Jego losem?
Tak! Zgłodzono Go z krainy żyjących;
za grzechu mego ludu został zbity na śmierć.
Grób Mu wyznaczono między bezbożnymi,
i w śmierci swej był [na równi] z bogaczem,
chociaż nikomu nie wyrządził krzywdy
i w Jego ustach klamstwo nie powstało.

Z Ewangelii według św. Mateusza (27, 59-60)

Józef zabral ciało, owinął je czyste płótno
i złożył w swoim nowym grobie, który kazał wykuć w skale.
Przed wejściem do grobu zatoczył duży kamień i odszedł.