Sens i znaczenie sakramentu chrztu ukazują się jasno w obrzędach jego celebracji. Liturgia chrztu bogata jest w symbole i treści, które ściśle się z nimi łączą.
Obrzęd chrztu dzieci składa się z trzech części, w których można dostrzec dialog Boga z człowiekiem.
Pan Bóg działając poprzez osobę kapłana, wyzwala dziecko spod mocy zła (grzech pierworodny), i obdarzając je nowym życiem zmartwychwstałego Chrystusa, wprowadza do swojego Kościoła. W chrzcie dziecko nawiązuje z Bogiem łączność, która ma się wzmocnić i rozwinąć w wypróbowaną przyjaźń w dalszym świadomym i dojrzałym życiu chrześcijańskim.
Chrzest jest miejscem i przestrzenią nawiązania wspólnoty z Bogiem w społeczności Kościoła, oraz wejściem na drogę, która ma człowieka doprowadzić do wiecznego życia z Bogiem w niebie.
Główne części liturgii tego sakramentu.
I. OBRZĘD PRZYJĘCIA DZIECKA
– Celebrans zwraca się z pytaniem do rodziców o wybrane imię dziecka.
Podczas chrztu chrześcijanin otrzymuje swoje imię w Kościele. Powinno to być to być imię Świętego lub osoby błogosławionej, to znaczy ucznia Chrystusa. Święty, którego imię się nosi, ma być inspiracją w życiu, poza tym Święty patron jest wzorem miłości i wstawia się u Boga za osobą, która nosi jego imię. Należy wystrzegać się nadawania dziecku imienia, które jest obce duchowi chrześcijańskiemu.
Następne pytanie dotyczy woli rodziców ochrzczenia dziecka oraz podjęcie obowiązku wychowania dziecka w wierze. Chrzestni wyrażają wolę pomagania rodzicom w trudzie wychowania.
– Celebrans wypowiada słowa przyjęcia dziecka do wspólnoty chrześcijańskiej oraz w imieniu tej wspólnoty czyni znak krzyża na czole dziecka. Znak krzyża na początku obrzędu chrztu oznacza łaskę Odkupienia, jaką Chrystus nabył dla nas przez swoją śmierć na krzyżu.
II. LITURGIA SŁOWA
Zadania Liturgii Słowa są następujące: objaśnia istotne gesty związane z liturgią sakramentu; pogłębia wiarę zgromadzonej wspólnoty, która ma przyjąć do swego grona nowego członka.
Rodzice i chrzestni mają sobie uświadomić, że chrzest, o który proszą dla swojego dziecka, nie jest gestem zwyczajowym (piękną tradycją), ale jest włączeniem ich dziecka do Kościoła i związanie go w sposób szczególny z Chrystusem, który jest głową tego Kościoła.
Po słuchaniu Słowa Bożego następuje modlitwa powszechna, którą kończy krótka Litania do Wszystkich Świętych (wstawiennictwa świętych przyzywamy we wszystkich ważnych wydarzeniach naszego życia, a chrzest z pewnością do takich wydarzeń należy).
Po zakończeniu wezwań do Świętych następuje modlitwa z egzorcyzmem i włożenie ręki.
Modlitwa z egzorcyzmem jest pokornym błaganiem Boga, aby uwolnił dziecko od grzechu pierworodnego i dał mu udział w decydującym zwycięstwie zmartwychwstałego Chrystusa nad szatanem.
Po modlitwie z egzorcyzmem kapłan kładzie w milczeniu rękę na dziecku. Gest ten oznacza przyjęcie dziecka pod opiekę i wpływ Kościoła, w którym moc Pana Jezusa będzie go chronić i umacniać.
III. OBRZĘD CHRZTU
Na początku następuje poświęcenie wody, którą dziecko ma zostać ochrzczone. Woda jest z jednej strony symbolem życia, z drugiej zaś symbolizuje oczyszczenie (z grzechu).
Po poświęceniu wody celebrans zwraca się do rodziców i chrzestnych, przypominając im obowiązek wychowania dzieci w wierze Kościoła. Rodzice i chrzestni mają dawać przykład tej wiary, nie tylko przez sakramentalny związek małżeński, lecz i przez codzienną modlitwę, częstą spowiedź oraz udział w niedzielnej mszy św. Wiemy, że to spotkanie z Chrystusem nie jest dodatkiem do naszego życia – który może być, ale nie musi – ale jest czymś co nas jako ludzi kształtuje i wpływa na kształt naszego życia (w myśl przysłowia: z kim przystajesz, takim się stajesz). Nie można upodobnić się do Boga, jeśli człowiek unika kontaktu z Nim.
Po poświęceniu wody, następuje chrzest w sensie ścisłym – grzech pierworodny (z którym każdy nas się rodzi) zostaje zgładzony, a dziecku zostaje dana łaska wiary.
W czasie chrztu kapłan wypowiada następujące słowa:
„N”., ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Po tym, następuje namaszczenie krzyżmem świętym (specjalny poświęcony przez biskupa olej). Olej jest symbolem obfitości, stąd w chrzcie świętym oznacza obfitość łask Bożych, jakie są dane dziecku, które przyjęło chrzest. Dziecko stało się chrześcijaninem i jest naznaczone znakiem krzyża świętego – znakiem Chrystusa.
Biała szata symbolizuje duchową czystość dziecka, na której nie ma żadnej plamy czy skazy. Zadaniem rodziców jest utrzymanie tej czystości jak najdłużej i dbanie o to, by nie poplamił jej grzech.
Świeca zapalona od paschału oznacza, że Chrystus oświecił dziecko i że stało się ono „światłem świata” (Mt 5,14). Uroczyste błogosławieństwo kończy obrzęd udzielania chrztu.
