Duchowa adopcja jest modlitwą w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Trwa dziewięć miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej – radosnej, bolesnej lub chwalebnej („Ojcze Nasz” i 10 „Zdrowaś Mario”) oraz specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców:
„Panie Jezu,
za wstawiennictwem Twojej Matki, Maryi,
która urodziła Cię z miłością,
oraz za wstawiennictwem św. Józefa,
człowieka zawierzenia,
który opiekował się Tobą po narodzeniu,
proszę Cię w intencji tego nie narodzonego dziecka,
które duchowo adoptowałem,
a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady.
Proszę, daj rodzicom miłość i odwagę,
aby swoje dziecko pozostawili przy życiu,
które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen”
Do modlitwy można dołączyć dowolnie wybrane dodatkowe postanowienia.
Duchowa adopcja skutecznie leczy głębokie zranienia wewnętrzne spowodowane grzechem aborcji. Pozwala matkom odzyskać wiarę w Boże Miłosierdzie, przynosząc pokój ich sercom. Jako bardzo konkretny, bezinteresowny i osobisty dar (modlitwy, ofiary i post), pomaga w szczególności ludziom młodym kształtować charakter, walczyć z egoizmem, odkrywać radość odpowiedzialnego rodzicielstwa, uzdalniając do postrzegania miłości i seksu oczyma Boga. Ucząc systematycznej modlitwy i pozytywnego działania pogłębia sens zaniedbanych praktyk ascetycznych.
Może się stać czynnikiem odrodzenia wspólnej modlitwy i miłości w rodzinie.
Osoby zainteresowane duchową adopcja mogą się zgłaszać w kancelarii parafialnej po odpowiednie informacje i materiały.